Μήνας: Ιανουάριος 2019

«Σινεμά με τον Φρόυντ»

    «Σινεμά με τον Φρόυντ»
    Η Ελληνική Ψυχαναλυτική Εταιρεία στον Κινηματογράφο Τριανόν

Κινηματογράφος σύγχρονος και διαχρονικός

Η Ελληνική Ψυχαναλυτική Εταιρεία διοργανώνει για πέμπτη συνεχή χρονιά τον κύκλο των προβολών με τίτλο «Σινεμά με τον Φρόυντ». Ο φετινός κύκλος πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον Κινηματογράφο Τριανόν. Παρακολουθούμε ταινίες δημιουργών και συζητούμε με δημιουργούς και θεωρητικούς από τον χώρο του κινηματογράφου και ψυχαναλυτές με στόχο την προσέγγιση πλευρών της εσωτερικής και εξωτερικής πραγματικότητας που αποτυπώνονται στις ταινίες.

Οι προβολές συνεχίζονται με την ταινία: Αγκίρε, Η μάστιγα του θεού/ Aguirre, der Zorn Gottes του Werner Herzog
Δυτική Γερμανία, 1972, 95’

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019 και ώρα 17.00 στον Κινηματογράφο Τριανόν (Κοδριγκτώνος 21 και Πατησίων 101).

Προλογίζει: Η Μαρία Μινέτου, σκηνοθέτις

Συζητούν οι: Αιμίλιος Χαρμπής, κριτικός κινηματογράφου, Στέλιος Στυλιανίδης, ψυχαναλυτής.

Τη συζήτηση συντονίζει η Πολυτίμη Ζέη.

Η ταινία χαρακτηρίζεται ως η κορυφαία στιγμή της συνεργασίας του Βέρνερ Χέρτσογκ με τον Κλάους Κίνσκι. Θεωρείται ένα βίαιο έπος για τον ιμπεριαλισμό και την φαντασίωση μεγαλείου. Σε μια ονειρική ατμόσφαιρα, ο Χέρτσογκ σχολιάζει την παραφροσύνη της εξουσίας.

Σύνοψη: Τον 16ο αιώνα στις περουβιανές Άνδεις, μια εξερευνητική αποστολή Ισπανών κονκισταδόρων αναζητά το Ελδοράδο, τη μυθική χώρα χρυσού των Ίνκας. Αφού διασχίζουν περιπετειωδώς τις Άνδεις υπό την καθοδήγηση του Γκονζάλο Πίζαρρο (Alejandro Repulles) προσεγγίζουν την ζούγκλα και τους βάλτους του Αμαζονίου. Ο Λόπε ντε Αγκίρε, (Κλάους Κίνσκι) συνοδευόμενος από την κόρη του Φλόρες, (Cecilia Rivera) και ομάδα 40 ατόμων υπό την καθοδήγηση του Ντον Πέτρο ντε Ούρσουα (Ruy Guerra), αναλαμβάνουν να βρουν τρόφιμα και να αναζητήσουν νέο δρόμο για να συνεχίσουν την αποστολή. Ο διψασμένος για εξουσία Αγκίρε παρακάμπτει ανωτέρους και ανακηρύσσει εαυτόν αρχηγό της ομάδας, που κατεβαίνει με σχεδίες τον Αμαζόνιο. Μέσα σ’ ένα εχθρικό περιβάλλον, με την πείνα, την εξάντληση, τις αρρώστιες και τα φαρμακερά βέλη των Ινδιάνων να θερίζουν, παράφρων πια, ο Αγκίρε ονειρεύεται εξουσία και μεγαλεία, ως κυρίαρχος του Ελδοράδο και διεξάγει τον ολοκληρωτικό πόλεμο ενάντια στον θεό και τον κόσμο όλο. Όσο πιο βαθιά εισχωρεί ο Αγκίρε στην ζούγκλα του Αμαζονίου, όλο και βαθύτερα βυθίζεται στην τρέλα.

Πρωταγωνιστούν: Klaus Kinski, Helena Rojo, Ruy Guerra, Cecilia Rivera.

Η ταινία απέσπασε το Χρυσό Βραβείο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας 1973 για την Καλύτερη Διεύθυνση Φωτογραφίας για τον Thomas Mauch και το Prix Léon Moussinac 1976 των Γάλλων Κριτικών Κινηματογράφου για την Καλύτερη Ξένη Ταινία.

Γενική είσοδος: 7 ευρώ.

Οργανωτική επιτροπή: Μ. Χατζηανδρέου, Ε. Νικολοπούλου, Δ. Εμπέογλου, Π. Ζέη, Α. Μοσκώφ, Γ. Μπράμος

FB Event: https://www.facebook.com/pg/psychoanalysis.gr/events

Imdb: https://www.imdb.com/title/tt0068182/

Πηγές: Τριανόν, Ελληνική Ψυχαναλυτική Εταιρεία, www.psychografimata.com.

The impact of the long-lasting socioeconomic crisis in Greece

    The impact of the long-lasting socioeconomic crisis in Greece
    Stelios Stylianidis & Kyriakos Souliotis
    BJPsych International, 16(1), 16-18. doi:10.1192/bji.2017.31

Abstract
Since 2009, Greece has experienced a long-lasting socioeconomic crisis that has had substantial consequences on the health and mental health of the population. Unemployment, financial hardship and income loss constitute the hallmarks of the socioeconomic landscape. Consequently, a substantial decline in health and mental health has been documented. Converging evidence corroborates a deterioration of self-rated health, an alarming rise in suicide rates and a gradual increase in the prevalence of major depression. Concomitantly, the healthcare system is on the verge of collapse and the mental healthcare system is incapable of addressing the emerging needs. Therefore, a multifaceted and concerted effort is urgently needed to mitigate the mental health effects of the recession.

*Open Access article, available here.

Ανακοίνωση σχετικά με την προαιρετική εργασία στο μάθημα “Ψυχοπαθολογία του Ενήλικα”

    Σχετικά με την προαιρετική εργασία στο μάθημα “Ψυχοπαθολογία του Ενήλικα”,

γνωστοποιείται στους φοιτητές ότι ως τελική ημερομηνία παράδοσης ορίζεται η Παρασκευή 08/02, ημέρα εξέτασης του μαθήματος. Οι φοιτητές που έχουν εκπονήσει εργασία παρακαλούνται, την ημέρα της εξέτασης, να κάνουν σχετική αναφορά στο πάνω μέρος της κόλλας τους.

Ο διδάσκων,
Σ. Στυλιανίδης

Psychose et sexualité dans un foyer de réhabilitation psychosociale à Athènes : antinomies entre la honte, la culpabilité et les objectifs de rétablissement

Stelios Stylianidis
Dans Revue de psychothérapie psychanalytique de groupe 2018/2 (n° 71), pages 55 à 62

Français
Cet article se réfère à une réflexion concernant la sexualité dans un foyer de réinsertion psychosociale pour sujets psychotiques, qui s’inspire des principes de rétablissement (recovery) et d’autonomie. À partir d’un matériel clinique issu d’un travail de supervision d’une équipe thérapeutique concernant une situation qui s’est produite à la suite d’une liaison amoureuse entre deux résidents psychotiques de ce Foyer, nous essayons de développer une problématique institutionnelle et groupale touchant les attitudes et contre-attitudes des autres patients, ainsi que des membres du personnel soignant par rapport à cela. Nous discutons, entre autres, les contradictions provenant de la culture et des objectifs de rétablissement vs la honte et la culpabilité des soignants devant le vécu d’« endogamie » et d’incestualité dans le cadre de ce foyer.
Mots-clés
Sexualité psychotique, réhabilitation psychosociale, supervision d’équipes thérapeutiques en milieu psychiatrique

English
Psychosis and sexuality in a centre for psycho-social rehabilitation in Athens: antinomies between shame, guilt and the aims of recovery

This article offers some reflections on sexuality in a centre for psycho-social reintegration for psychotic subjects, inspired by the principles of recovery and autonomy.
Based on clinical material arising from a work of supervision of a therapeutic team concerning a situation that occurred following a love affair between two psychotic residents in this centre, we try to develop an institutional and group problematic concerning the attitudes and counter-attitudes of the other patients, as well as of members of the personnel in relation to this.
Among other things, we discuss the contradictions arising from culture and the objectives of recovery vs the shame and guilt of the carers faced with the experience of “endogamy” and incestuality in the context of this centre.
Keywords
Psychotic sexuality, psychosocial rehabilitation, supervision of therapeutic teams in a psychiatric milieu

Español
Psicosis y sexualidad en un hogar de rehabilitación psicosocial en Atenas: antinomias entre la vergüenza, la culpabilidad y los objetivos de recuperación.

Este artículo se refiere a una reflexión con respecto a la sexualidad en un hogar de reinserción psicosocial para sujetos psicóticos, que se inspira en los principios de recuperación (recovery) y de autonomía. A partir de un material clínico proveniente de un trabajo de supervisión de un equipo terapéutico relativo a una situación, que se produce tras una relación amorosa entre dos residentes psicóticos de este Hogar, nosotros intentamos desarrollar una problemática institucional y grupal que afecta las actitudes y las contra-actitudes de otros pacientes así como del personal con respecto a la misma. Discutimos, entre otras cosas, las contradicciones provenientes de la cultura y de los objetivos de recuperación versus la vergüenza y la culpabilidad del personal frente a la vivencia de “endogamia” y de incestualidad en el marco de este hogar.
Palabras claves
Sexualidad psicótica, rehabilitación psicosocial, supervisión de equipos terapéuticos en medio psiquiátrico

Ψυχοπαθολογία του Ενήλικα – Διαφάνειες: Μοντέλα Ψυχοθεραπείας – Αγχώδεις Διαταραχές – Διαταραχές Διάθεσης

Η ώρα του Σταύρου (Athens Voice)

Παρακολουθούμε αυτές τις μέρες μια άγρια προσπάθεια επηρεασμού των βουλευτών του Ποταμιού, ορισμένες φορές με εκφάνσεις κανιβαλισμού (π.χ. Δανέλλης), προκειμένου να μην κυρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών από το ελληνικό κοινοβούλιο. Αυτό είναι απολύτως κατανοητό όταν προέρχεται από εθνικιστικές και δεξιές δυνάμεις, είναι όμως τουλάχιστον παράδοξο όταν οι φορείς αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί-ευρωπαϊστές. Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι προέχει η πτώση της κυβέρνησης και αυτή η επιδίωξη υπερκαλύπτει το πραγματικό διακύβευμα, που είναι η επίλυση του χρονίζοντος σε βάρος μας εθνικού προβλήματος.

Είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το χειρότερο δυνατό για τη δημιουργία συνθηκών συναίνεσης και εθνικής συνεννόησης, φιλοδοξώντας να διασπάσει τη ΝΔ. Είναι επίσης σαφές ότι πολλά στελέχη του αγνόησαν αυθεντικές εθνικές ευαισθησίες καλοπροαίρετων πολιτών και τους προσέβαλαν με το στίγμα της ακροδεξιάς.

Παρόλα αυτά, η επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών δεν είναι προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά της χώρας. Και γι’ αυτό η ιστορική ευθύνη του Σταύρου Θεοδωράκη είναι μεγάλη, δυσανάλογη προς το μέγεθος και την ιστορία του κόμματός του. Από τη δική του απόφαση θα κριθεί το μέλλον μιας συμφωνίας για την αποδοχή της οποίας η άλλη πλευρά έχει κάνει ήδη μια τεράστια υπέρβαση (αλλαγή ονόματος erga omnes, συνταγματική αναθεώρηση με την οποία οριοθετείται ο αλυτρωτισμός πάνω στον οποίο έχουν συγκροτήσει την εθνική τους ταυτότητα).

Δεν υπάρχει βιώσιμος συμβιβασμός στις διεθνείς σχέσεις που να υπαγορεύει την απόλυτη ταπείνωση της μίας πλευράς, ιδιαίτερα όταν αυτός ο συμβιβασμός δεν ακολουθεί εμπόλεμη κατάσταση, αλλά ένα πολυετές αδιέξοδο που έχει ήδη δημιουργήσει τετελεσμένα (πολλαπλές αναγνωρίσεις, ευρύτατη χρήση του όρου «Μακεδονία» από τα ξένα ΜΜΕ, έλλειψη απήχησης των ελληνικών θέσεων). Με αυτά τα δεδομένα και με την ύπαρξη του πραγματικού εθνικού κινδύνου που έρχεται από το μη προβλέψιμο του καθεστώτος Ερντογάν στη γεωπολιτική σκακιέρα, έχουμε κάθε λόγο να κλείσουμε ένα μέτωπο απέναντι σε έναν φανταστικό εχθρό που δεν έχει καν στρατό.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης καλείται να εκφράσει με τόλμη και χωρίς μικροκομματικές σκοπιμότητες τον αξιακό κώδικα του προοδευτικού κόσμου, που σε μεγάλο βαθμό εκπροσωπείται από πολιτικά υποκείμενα τα οποία δεν ακολουθούν πολιτική αρχών αλλά μετρούν πολιτικό κόστος και άλλες επιδιώξεις.

Μέσα σ’ αυτή τη φορτισμένη πολιτικά συγκυρία είναι σημαντικό να δοθούν κάποιες πειστικές απαντήσεις:

• Πώς είναι δυνατόν ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο οποίος προσπάθησε για την άρση του αδιεξόδου και έχει πλήρη γνώση της διεθνούς σημασίας που αυτό έχει, να μη μιλά σήμερα για την εθνική ανάγκη να επιλυθεί οριστικά η χρονίζουσα εκκρεμότητα πάνω στην οποία χτίστηκαν πολιτικές καριέρες;

• Γιατί σιωπά ο Γιώργος Παπανδρέου που έχει στο βιογραφικό του αλλεπάλληλες προσπάθειες για την επίλυση του προβλήματος, με πολύ χειρότερους όρους, και γνωρίζει σε βάθος τα περιθώρια διαπραγματευτικών χειρισμών και τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς;

• Ποιος είναι ο λόγος που ο Γιώργος Καμίνης, έχοντας πίσω του μια πορεία ευρωπαϊκή, εκσυγχρονιστική και αντιεθνικιστική, έχει αποσυρθεί από τη σχετική συζήτηση σε αντίθεση με τον Γιάννη Μπουτάρη που πλήρωσε βαρύ τίμημα για τη θαρραλέα στάση του;

• Πώς η διολίσθηση του ΚΙΝΑΛ στον εθνικολαϊκισμό συντελείται τόσο βελούδινα, χωρίς εσωκομματικούς κραδασμούς και ουσιαστική συζήτηση;

• Γιατί διανοούμενοι και προσωπικότητες του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς συσκοτίζουν τη σημασία της συμφωνίας των Πρεσπών στο όνομα του αντιΣΥΡΙΖΑ προτάγματος;

• Γιατί η φιλελεύθερη πτέρυγα της ΝΔ, πέρα από την προσπάθεια διατήρησης της εσωκομματικής συνοχής, δεν αποδοκιμάζει τη συμφωνία με χαμηλότερους τόνους και λιγότερο λαϊκισμό ώστε να μην κληρονομήσει την εκκρεμότητα και μια κοινή γνώμη εκπαιδευμένη σε έξαλλο «υπερπατριωτισμό»;

• Γιατί τόσα ΜΜΕ παίζουν με τη φωτιά του εθνικισμού και συντηρούν μια τοξική ατμόσφαιρα θυμικών αντιδράσεων απέναντι σε μια ορθολογική ανάλυση της κατάστασης;

Συμπερασματικά:

«Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι

εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη

και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς

το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς»

Ν. Γκάτσος, Ρεμπέτικο, 1983

*Το παρόν αποτελεί αναδημοσίευση από την Athens Voice