Η παρανοειδής σκέψη δεν είναι αυτή καθαυτή παθολογική. Η παρανοειδής-σχιζοειδής θέση (M. Klein) είναι ένας βασικός τρόπος οργάνωσης της εμπειρίας που παραμένει σταθερός στον ανθρώπινο ψυχισμό, καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής. Με τον τρόπο αυτό, οι επικίνδυνες και δυσάρεστες σκέψεις και συναισθήματα, διαχωρίζονται, προβάλλονται προς τα έξω και αποδίδονται στους άλλους.
«Το μεγάλο πρόβλημα στα χαρακτηριστικά της νεοελληνικής κουλτούρας είναι ότι όλοι μας υποκρινόμασταν, άλλος πολύ άλλος λίγο, ότι τα συμφέροντα είναι πολύ πιο ισχυρά και δεν μπορούμε να τα αγγίξουμε και να τα βάλουμε μαζί τους»
Η πολιτική ζωή στην Ελλάδα φαίνεται να έχει τρελαθεί, γράφει ο Alain Salles στη γαλλική εφημερίδα, αναφερόμενος «στη περίοδο που ξεκίνησε με την πολιτική αυτοκτονία του πρωθυπουργού Γεώργιου Παπανδρέου το Νοέμβριο του 2011 και τον αγώνα για εκλογές, με οποιοδήποτε κόστος, του ηγέτη της αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά. Και μόνο αυτά τα γεγονότα αρκούν για καταλάβει κανείς τη σύγχυση που επικρατεί».
Ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής, Στέλιος Στυλιανίδης, επικεντρώθηκε στα παθολογικά συμπτώματα της ελληνικής πολιτικής τάξης. Στη χώρα του Οιδίποδα και των Ατρειδών, η πολιτική είναι περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, ιστορία μεταξύ οικογενειών και οι αναλυτές έχουν πολλή δουλειά. Η διάγνωση: παράνοια και ναρκισσισμός.
Περί τους 1720 ανθρώπους καταγράφηκαν ως πρωταγωνιστές σε περιστατικά αυτοκτονίας στην Ελλάδα από την αρχή του 2009 έως το τέλος του 2011. Οι σχετικοί δείκτες εμφανίζουν αυξητική τάση, όσο επιδεινώνονται οι οικονομικές συνθήκες. Άμεση σύνδεση της ανεργίας με τη ροπή προς αυτοκτονία καταδεικνύουν τα ευρήματα ερευνών. «Βρισκόμαστε στην αρχή ενός πρωτοφανούς φαινομένου για την ελληνική κοινωνία», εκτιμά ο επιστημονικός διευθυντής Εταιρείας Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας (ΕΠΑΨΥ) Στέλιος Στυλιανίδης, υπογραμμίζοντας τους παράγοντες οι οποίοι δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοινωνικό περιβάλλον.
Ο Δρ. Στέλιος Στυλιανίδης είναι ψυχίατρος, διδάκτωρ του τμήματος Ιατρικής του Δημοκρίτειου Παν/μιου Θράκης, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, εθνικός εκπρόσωπος για την ψυχική υγεία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.) και αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Εταιρείας για την Ψυχοκοινωνική Αποκατάσταση (WAPR). Έχει θητεύσει στη Γαλλία και στην Ιταλία. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 80 άρθρα, καθώς και 5 μονογραφίες.
Παραθέτουμε την ομιλία του στο “The Hub Events” με θέμα την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της στην ψυχική υγεία.
Την ομιλία διοργάνωσαν το Hub Science και ο Νικόλας Πρωτονοτάριος, με την αρωγή του Ιδρύματος Μποδοσάκη [BLOD]
Η οικονομική κρίση, η ανασφάλεια και η κοινωνική αβεβαιότητα για το μέλλον δημιουργούν ένα πρωτοφανές σκηνικό με την αλματώδη αύξηση των ψυχικών διαταραχών στο γενικό πληθυσμό. Οι συνέπειες αυτής της αύξησης είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές στην καθημερινότητα των ασθενών και των οικογενειών τους.
Εν όψει της εθνικής διαβούλευσης που θα γίνει αύριο Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου, με αντικείμενο την Αναθεώρηση του ΨΥΧΑΡΓΩΣ, βασικού προγράμματος για την ψυχική υγεία στη χώρα, δημοσίευουμε στα ελληνικά, το άρθρου των Στέλιου Στυλιανίδη και Παναγιώτη Χόνδρου, που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο γαλλικό επιστημονικό περιοδικό L’ Information Psychiatrique (*)
Τα γεγονότα είναι γνωστά: Το ΔΣ του ΨΝΑ Δρομοκαΐτειο, εκμεταλλευόμενο το ιδιότυπο καθεστώς διοικητικής λειτουργίας του Νοσοκομείου Κληροδότημα που όμως χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΥΥΚΑ έλαβε τον τελευταίο χρόνο μια σειρά από αποφάσεις αναχρονιστικού και μεσαιωνικού χαρακτήρα για την τύχη των εξυπηρετούμενων ασθενών και για την αντοχή των ίδιων των εργαζομένων. Οι αποφάσεις αυτές, ενάντια σε κάθε σύγχρονη αντίληψη παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας, διασφάλισης και προστασίας των δικαιωμάτων των ασθενών και συνέχισης του αποϊδρυματισμού και αλλαγής της ασυλικής λογικής και πρακτικής, είναι συνοπτικά οι εξής: α) Διακοπή κάθε σχεδίου αποϊδρυματισμού και εγκατάλειψη στην ουσία των δομών της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης του Νοσοκομείου. β) Μεταφορά των εξωτερικών ιατρείων του Νοσοκομείου από το κέντρο της Αθήνας στον χώρο του Δρομοκαϊτείου. γ) Διοικητική Μεταφορά, χωρίς την παραμικρή επιστημονική θεραπευτική τεκμηρίωση και διαβούλευση με τα εκλεγμένα όργανα ασθενών από τα οξέα στα χρόνια τμήματα του Νοσοκομείου, με στόχο την αύξηση εσόδων από νοσήλεια, δηλ. θωράκιση απέναντι στην προοπτική μετασχηματισμού τους σε δίκτυο κοινοτικών δομών ψυχικής υγείας. δ) Η συρρίκνωση της δωρεάν φαρμακευτικής αγωγής απόρων ασθενών, θυμάτων της κοινωνικής και οικονομική κρίσης.
Μέσα σε μια γενικευμένη κατάσταση κοινωνικής ανομίας, ηθικής κατάρρευσης, συλλογικής ενοχής, πλήρους ρευστότητας των κοινωνικών δεσμών, δραματικής κοινωνικής ανασφάλειας και εγκατάλειψης κάθε συλλογικού οράματος, μέσα σε μια κατάρρευση αξιών και αποεπένδυση της ελπίδας, ο ανθρώπινος ψυχισμός διαθέτει δύο κύριες διεξόδους:
1. Την απόσυρση, την αποεπένδυση από κάθε συλλογικότητα, την καταθλιπτική ακινησία, συνδεδεμένη και με μείζονες ψυχοσωματικές αντιδράσεις/ψυχικές κινήσεις αυτοκαταστροφικότητας.
2. Την «εύκολη» και εκφορτιστική για την ένταση λύση του acting out, της καταστροφικότητας, της αέναης επανάληψης των ψυχικών κινήσεων του θανάτου και όχι της ζωής.
